4 مارس 2024- دیابت بارداری به شرایطی گفته می‌شود که افزایش قند خون برای اولین بار، در طی دوران بارداری دیده شود.این بیماری در 2 تا 25 درصد از حاملگی ها، با تغییرات گسترده در شیوع و بروز در بین جمعیت ها دیده می شود. بررسی عوامل محافظتی و خطر، به ویژه عوامل سبک زندگی قابل تغییر، برای این وضعیت مهم است.

مطالعه ی جدید منتشر شده درPrimary Care Diabetes ، تاثیر نوشیدن قهوه و کولا و مصرف کافئین را بر ابتلا به دیابت بارداری بررسی کرده است.

 دیابت بارداری، یک بیماری همراه با دیر باروری و شیوع بالای چاقی است. در فنلاند، جایی که این مطالعه انجام شد، بیش از یک زن از هر پنج زن، به دیابت بارداری مبتلا می شود. نوزادانی که از چنین زنانی متولد می شوند بیشتر احتمال دارد که ماکروزومی باشند، از هیپوگلایسمی نوزادی رنج ببرند و زایمان های پیچیده یا عوارض داخل رحمی داشته باشند.

عوارض طولانی مدت این وضعیت در مادر شامل ایجاد دیابت نوع 2 و سندرم متابولیک است. علاوه بر چاقی، خطر ابتلا به دیابت نوع 2 و سندرم متابولیک فرزندان آنها را در بزرگسالی تهدید می کند.

نوشیدن قهوه در کشورهای غربی رایج است و بالاترین میزان آن در فنلاند مشاهده می شود که میانگین مصرف آن برای هر نفر 9 کیلوگرم در سال است.

در میان افرادی که باردار نیستند، نوشیدن قهوه با کاهش خطر ابتلا به دیابت نوع 2 مرتبط است. این می تواند به دلیل ترکیبات موجود در قهوه باشد که به متابولیسم بهتر لیپید و گلوکز کمک می کنند. مصرف زیاد کافئین و قهوه اغلب بخشی از یک سبک زندگی ناسالم است، اما تأثیر متمایز آن بر خطر ابتلا به دیابت بارداری ناشناخته است.

با این حال، توصیه های بارداری مصرف کافئین را به 200 میلی گرم در روز محدود می کند، یعنی یک لیوان یا دو فنجان کوچک قهوه. این به دلیل ارتباط گزارش شده بین مصرف کافئین در بارداری و محدودیت رشد جنین (FGR) یا کوچک بودن برای سن حاملگی (SGA) است. مطالعات نشان داده اند که مصرف متوسط کافئین و قهوه در برابر ابتلا به دیابت بارداری از زنانمحافظت می کند.

مطالعه حاضر به دنبال بررسی چگونگی ارتباط کافئین، قهوه و مصرف نوشیدنی های کولا با GDM بود. داده ها از گروه تولد Kuopio به دست آمد که به طور آینده نگر زنان بارداری را که در کلینیک های دوران بارداری در مراکز بهداشتی سرپایی ویزیت می شدند، پیگیری کرد. همه ی این زنان، نوزادان خود را در بیمارستان دانشگاه Kuopio فنلاند به دنیا آوردند.

یافته ها

این مطالعه شامل بیش از 2000 زن باردار بود که رژیم غذایی آنها در سه ماهه اول با کمک پرسشنامه فرکانس غذا بررسی شده بود. در بیشتر موارد، تست تحمل گلوکز خوراکی بین 24 تا 28 هفته برای تشخیص GDM انجام شد. تقریباً از هر پنج زن، یک نفر مبتلا به GDM بود.

زنان مبتلا به GDM مسن تر، با شاخص توده بدنی (BMI) بالاتر و افزایش وزن کمتر در دوران بارداری در مقایسه با زنان بدون GDM بودند. نوزادان آنها زودتر به دنیا می آمدند، اما وزن آنها بیشتر از زنان بدون GDM بود.

میانگین کل دریافتی کافئین به طور کلی 122 میلی گرم در روز بود. در بین زنان بدون GDM در مقابل افراد مبتلا به GDM، به ترتیب 121و 125 میلی گرم در روز بود. مصرف قهوه به طور کلی و در بین زنان بدوندیابت بارداری118 میلی‌لیتر در روز بود، اما در بین زنان مبتلا به دیابت بارداری، این میزان بیشتر بود و در حدود 130 میلی‌لیتر در روز می رسید.

مصرف کولا و نوشیدنی های انرژی زا در بین زنان مبتلا به GDM در مقایسه با سایرین شایع تر بود، البته فقط به میزان اندکی. با این حال، میانگین مصرف آنها 80 میلی لیتر در روز در بین زنان مبتلا بهGDM  و 57 میلی لیتر در روز در سایر افراد بود.

برای اکثر زنان، کافئین دریافتی عمدتا ناشی از نوشیدن قهوه بود. محققان دریافتند که از هر سه زن باردار، یک زن بیش از 200 میلی گرم کافئین در روز مصرف می کند. علاوه بر این، نیمی از مصرف کنندگان قهوه نیز از این حد فراتر رفته بودند. در مقابل، 30 درصد در سه ماهه اول اصلا قهوه مصرف نکرده بودند.

پس از تعدیل خطر مرتبط با سن، مصرف متوسط قهوه ارتباط محافظتی اندکی با GDM نشان داد و خطر آن در مقایسه با زنانی که قهوه نمی نوشیدند 13 درصد کاهش یافت. اما زمانی که چندین عامل مخدوش کننده دیگر در نظر گرفته شد، این اثر از نظر آماری بی معنی شد. بنابراین، نوشیدن متوسط قهوه بر خطر GDM تأثیر نمی گذارد.مصرف کافئین در سه ماهه اول هیچ ارتباطی با GDM نشان نداد.

مسیر مخالف با افزایش مصرف انواع کولا بطور کلی مشاهده شد. خطر ابتلا به دیابت بارداری در زنانی که بطور متوسط روزانه بیش از 33.3 میلی‌لیتر کولا مصرف می‌کردند، در مقایسه با افرادی که کمتر از این مقدار مصرف می‌کردند پس از تعدیل برای فاکتورهای متعدد، تقریباً 30 درصد افزایش داشت. این سطح به عنوان میانه در این گروه انتخاب شد که متوسط مصرف نوشیدنی های کولا در آنها پایین بود.

استفاده از نوشیدنی‌های کولای شیرین با افزایش خطر GDM مرتبط نبود، اما برای کسانی که نوشیدنی‌های کولای کم کالری(کولای zero) مصرف می‌کردند، احتمال ابتلا به GDM پس از تنظیم سن، 34 درصد بیشتر بود، اما پس از در نظر گرفتن عوامل متعدد، 24 درصد بیشتر بود.

این مطالعه چه پیامدهایی دارد؟

قهوه معمولاً در فنلاند و در سطوح بالایی مصرف می شود. در این کشور سه زن از هر چهار زن بین 18 تا 44 سال میزان بالایی قهوه می نوشند. از هر سه بارداری یک مورد با مصرف بیش از حد قهوه مرتبط بود و نیمی از مصرف کنندگان قهوه بیش از مقدار توصیه شده کافئین مصرف می کردند.

تنها ارتباط مهم در اینجا با نوشیدنی های کولای کم کالری بود، و این نیاز به تکرار در مطالعات دیگر دارد. فقدان اثر محافظتی با مصرف کافئین یا قهوه، با مضرات شناخته شده ی مصرف زیاد کافئین بر رشد جنین و دوره بارداری، باید در تحقیقات آینده مورد توجه قرار گیرد.

مشاهده ی این که زنان مبتلا به GDM قبل از بارداری وزن بیشتری داشتند اما در طول بارداری وزن کمتری اضافه کردند، ممکن است نشان دهنده ی تاثیرات مثبت یک برنامه مدیریت وزن بارداری موفق برای زنان مبتلا به GDM باشد که در طول معاینات قبل از زایمان و از طریق تماس با مسئولین بهداشت عمومی این برنامه که شامل توصیه های غذایی و مشاوره سبک زندگی است، را دریافت می کنند. به طور کلی، فنلاند به دلیل داده‌های فراوانی که با غربالگری و درمان منظم، بطور قابل اعتماد از هر زن بارداری جمع‌آوری می کند، مکان مناسبی برای تحقیق در مورد GDM است.

منبع:

https://www.news-medical.net/news/20240304/Coffee-in-early-pregnancy-not-linked-to-gestational-diabetes-but-high-cola-intake-could-raise-risk.aspx